Συνοικία Λεύκα

Η Λεύκα ήταν το εργατικό κέντρο του Πειραιά και το επίκεντρο ολόκληρου του βιομηχανικού Πειραιά. Συνορεύει στα ανατολικά με τα Καμίνια, στα βόρεια με την Παλαιά Κοκκινιά, στα δυτικά με τον Παπαστράτο με όρια τις σιδηροδρομικές γραμμές του ΟΣΕ και στα νότια με την Γούβα του Βάβουλα και τα Παλιατζήδικα με όριο τις σιδηροδρομικές γραμμές του ΗΣΑΠ. Περικλείεται στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ των Σιδηροδρομικών γραμμών του ΗΣΑΠ, των σιδηροδρομικών γραμμών του ΟΣΕ και της Οδού Θηβών ακριβώς δυτικά των Καμινίων, η περιοχή είναι διάσπαρτη από εργοστάσια, συνεργεία και μηχανουργεία πολλά από τα οποία σήμερα υπολειτουργούν ή έχουν κλείσει. H κλωστοϋφαντουργία των αδελφών Ρετσίνα (το μοναδικό σωζόμενο από τα πέντε εργοστάσια της εταιρείας, που λειτουργούσαν στον Πειραιά από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια), η καπνοβιομηχανία Κεράνη επί της Λεωφόρου Αθηνών Πειραιώς (η τρίτη μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία που λειτουργούσε στην Ελλάδα μετά τον Καρέλια και τον γειτονικό Παπαστράτο), όπως και το πρώην εργοστάσιο Παπαστράτου στην περιοχή Αγίου Διονυσίου, που πρόσφατα (2021) αναδιαμορφώθηκε και μετετράπη σε ξενοδοχείο.