Παλιό Χρηματιστήριο ή Ρολόι

Το κτίριο γνωστό ως το «Ρολόι» του Πειραιά, υπήρξε στην ουσία το πρώτο χρηματιστήριο εμπορευμάτων στην Ελλάδα.
Επρόκειτο για το κτίριο που αρχικά ανεγέρθη απέναντι από την Αγία Τριάδα, μπροστά από τον Τινάνειο Κήπο, προκειμένου να λειτουργήσει ως το Χρηματιστήριο Πειραιώς. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1869 πάνω σε σχέδια του μηχανικού της πόλης Γεράσιμου Μεταξά και ολοκληρώθηκε το 1873, χρονιά κατά την οποία στον πυργίσκο του κτιρίου τοποθετήθηκε ωρολόγιο, στο οποίο και οφείλεται η μετέπειτα ονομασία του. Το κτίριο αναπτυσσόταν σε δύο ορόφους, ενώ διέθετε και σοφίτα. Οι κύριες είσοδοι βρίσκονταν στην ανατολική και τη δυτική όψη, όπου ειδικώτερα βρισκόταν μικρό προστώο με δύο δωρικούς κίονες. Στο ισόγειο, στην μεγάλη αίθουσα που διέθετε, γίνονταν οι συναλλαγές, ενώ στον όροφο βρίσκονταν τα γραφεία. Ωστόσο η χρήση του κτιρίου ως χρηματιστήριο είχε σύντομη διάρκεια ενός έτους: ο όροφος ενοικιάστηκε στην Εμπορική Λέσχη του Πειραιά που το χρησιμοποιούσε κυρίως για χορούς, συνεστιάσεις και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις έως το 1885, ενώ το ισόγειο από το 1880 λειτούργησε ως καφενείο και ζαχαροπλαστείο «Το Ωρολόγιο». Το Δημαρχείο του Πειραιώς εγκαταστάθηκε στο κτίριο του Χρηματιστηρίου το1885, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1968. Η μορφολόγηση των όψεων του Ρολογιού χαρακτηριζόταν από νεοκλασικά διακοσμητικά στοιχεία, ανάλογα με τα αντίστοιχα κτίρια της εποχής εκείνης (οριζόντια γείσα που κοσμούσαν τα θυρώματα, τμηματικά στοιχεία θριγκού πάνω από τα ανοίγματα, κ.α. Kατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, το κτίριο υπέστη σοβαρές βλάβες, οι οποίες δεν επισκευάστηκαν. Η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει στάθηκε αφορμή για την οριστική του κατεδάφιση στα 1968, συνδυαζόμενη με την ανάλογη κατεδάφιση της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς και την παλαιά οικία Μιαούλη απέναντι από ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, με σκοπό τη δημιουργία ενός μεγάλου ανοικτού χώρου στην Πειραϊκή προκυμαία.