ΙΩΝΙΟ Θεραπευτήριο

Τριώροφο κτίριο με εμφανείς επιρροές από το Νεοκλασικισμό. Η πρόσοψη χαρακτηρίζεται από την τριμερή οργάνωση σε βάση, κορμό και στέψη. Η εξωτερική επιφάνεια του ισογείου δομείται με Πειραϊκό λίθο (Ακτίτη) σε μορφή ισόδομης τοιχοποίας, μορφολόγηση που βρίσκεται σε αντίθεση με τους υπερκείμενους ορόφους, που φέρουν επιχρίσματα. Η όψη επιμερίζεται σε τρία μέρη και σε κατακόρυφο επίπεδο, καθώς το κεντρικό τμήμα προεξέχει μερικώς. Η εξωτερική επιφάνεια του α’ ορόφου κοσμείται με οριζόντιες σκωτίες στο επίχρισμα, σε αντίθεση με τη μορφολόγηση του β’ ορόφου. Στις γωνιακές ακμές του β’ ορόφου, διαμορφώνονται παραστάδες με ραβδώσεις, που φέρουν κεραμικό επίκρανο. Στην όψη, τα δύο ακριανά ανοίγματα του α’ ορόφου εμφανίζουν μικρούς εξώστες με καμπυλόγραμμο κιγκλίδωμα και διακόσμηση με φυτικά μοτίβα. Ανάλογη είναι και η μορφολόγηση του κιγκλιδώματος στον επιμήκη εξώστη του β’ ορόφου, που στηρίζεται σε περίτεχνα μαρμάρινα φουρούσια. Τα ανοίγματα στους ορόφους περιβάλλονται από περιθυρώματα. Ειδικώτερα στον β’ όροφο, επιστέφονται από επιστύλιο με αετωματική απόληξη. Τα κουφώματα διαθέτουν ξύλινα γαλλικά παραθυρόφυλλα. Θριγκός με ταινίες και διακοσμητικούς οδόντες κοσμεί την απόληξη του κτιρίου. Η προεξέχουσα μαρκίζα του δώματος φέρει κεραμικά ακροκέραμα. Η αισθητιική που χαρακτηρίζει το αρχιτεκτονικό μορφολογικό λεξιλόγιο της όψης του κτιρίου απετέλεσε αφορμή να αποδοθεί υποθετικά στον αρχιτέκτονα Ernst Ziller.