Αρχαίο Θέατρο Ζέας Πειραιώς

Το αρχαίο θέατρο της Ζέας βρίσκεται στο οικοδομικό τετράγωνο των οδών Φιλελλήνων, Αλκιβιάδου, Χαρ. Τρικούπη και Νεωσοίκων στο Πασαλιμάνι και έχει άμεση επαφή με το κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά. Το θέατρο κατασκευάστηκε στους Μακεδονικούς χρόνους (αρχές του 3ου αι. π.Χ.) και είχε ως πρότυπό του το μεγάλο Διονυσιακό θέατρο της Αθήνας. Το μνημείο διαθέτει την τριμερή χαρακτηριστική οργάνωση ενός ελληνιστικού θεάτρου, δηλαδή κοίλο, ορχήστρα και σκηνικό οικοδόμημα. Ο προσανατολισμός του είναι νοτιοανατολικός και για την θεμελίωσή του χρησιμοποιήθηκε ο γνωστός υποκίτρινος Πειραϊκός Ακτίτης λίθος. Το κοίλον του ήταν εν μέρει θεμελιωμένο στο φυσικό βράχο. Στο ανώτερο τμήμα του, όπου δεν υπήρχε ο φυσικός βράχος, τα εδώλια του κοίλου εδράζονταν σε τεχνητή λίθινη θεμελίωση, η οποία καλυπτόταν με χώμα. Ανάμεσα στο κοίλο και την ορχήστρα διαμορφωνόταν λίθινος αγωγός για την απορροή των υδάτων. Η ορχήστρα είναι πεταλόσχημη, λαξευμένη στο βράχο. Το σκηνικό οικοδόμημα σώζεται στο επίπεδο θεμελίωσης, πολύ χαμηλά στο έδαφος, έχοντας ορθογώνια κάτοψη μήκους 36 μ. και πλάτους 4,80 μ. Στον πρόσθιο τοίχο του θα υπήρχαν θύρες για τη σύνδεση της σκηνής με τον εσωτερικό χώρο του προσκηνίου. Το προσκήνιο πλαισιώνεται από δύο παρασκήνια, ενώ δεν διακρίνονται ίχνη για θύρες. Ανάμεσα στο κοίλο και στα παρασκήνια διαμορφώνονταν οι δύο πάροδοι προς την ορχήστρα. Ο χώρος του θεάτρου αποτελούσε μια ανοιχτή πλατεία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Στη συνέχεια, το 1935 ιδρύθηκε το Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά, βόρεια του θεάτρου. Ωστόσο, κατά την μεταπολεμική περίοδο, γίνονταν χορευτικές παραστάσεις με τοποθετημένα ξύλινα εδώλια για τους θεατές.